Literatuur
- Rijkscommissie voor de Monumentenbeschrijving, Kunstreisboek voor Nederland. Samengesteld in 1965. Amsterdam (Van Kampen), 1969 [713 blz. ISBN -]. Hierin "Grote- of St-Laurenskerk (Herv.)": blz. 321-323
- Helbig, J., De glasschilderkunst in België. Repertorium en documenten. Antwerpen (De Sikkel), 1943. [355 blz. ISBN -]. Hierin "Alkmaar, St.-Laurens of Groote Kerk" o.a. in "Register der glasramen": blz. 200 (registernummer: 1914; met verwijzingen naar bibliografie e.d.)
- Gerritsen, Jan-Derk, "Laurenskerk in Alkmaar 'kanjer'". In: Heemschut [ISSN 0017.9515], 10-2002 [jrg 79, nr 5], blz. 40
- Luijtendijk, Gert Jan, "Alkmaars Laatste Oordeel in restauratie", in de rubriek 'Restauratie'. In: Nieuws Nederlandse Vereniging van Monumentenzorgers [ISSN -], 2003-nr 3, voorpagina & blz. 4
- Bosscher, Ph.M., "Aangekleed en uitgekleed. Bezoek Grote Kerk tijdens Heemschuts algemene ledenvergadering". In: Heemschut [ISSN 0017.9515], 04-2004 [jrg 81, nr 2], blz. 14-16, 30 (foto gewelfschildering)
- Winder, André, "Het herstel van de dansende duivel", in de rubriek 'Interieur'. In: Nieuwsbrief RDMZ [ISSN 1566.7049], 03-2004 [nr 2], blz. 8-9 (betreft schildering van Laatste Oordeel op gewelfbeschot koorsluiting van de Sint-Laurenskerk in Alkmaar. Was in 1885 verwijderd, in 1901 in Rijksmuseum aangebracht. In 2000 teruggevonden in stookkelder Rijksmuseum. Nu teruggeplaatst)
- Hufen Hzn, Rob, Meesters voor God en Kerk. De familie Brom, hun edelsmidse en knechten te Utrecht, 1856-1962. Nijmegen (Valkhof Pers), 2014cop. [422 blz. ISBN 978.90.5625.404.9]. Hierin: blz. 55-58 (Victor de Stuers, hoofd van Kunsten en Wetenschappen in Den Haag, werd een belangrijke beschermheer van Jan Hendrik Brom. Deze hielp rond 1896 De Stuers bij een merkwaardige aankoop: de gewelfschildering van het Laatste Oordeel uit de Grote Kerk van Alkmaar. Die was in 1885 verwijderd met instemming van het kerkbestuur, "en gold al spoedig als 'verdwenen'." In het archief van Brom betreffen 21 brieven, briefkaarten en telegrammen deze zaak. De schildering was in 1885 in handen gekomen van de Maastrichtse architect Johannes Kayser. Op 07-06-1896 reageerde Kayser op de vraag van Brom of hij de schildering nog had en of die te koop was. Dat bleek het geval. "Kayser had het uit de Laurenskerk gesloopte katholieke erfgoed opgeborgen 'boven de zijgangen van de Servaaskerk' in Maastricht (wellicht die van de pandhof), waar het ook bekeken kon worden. Hij werkte er met Pierre Cuypers aan de restauratie van de voormalige kapittelzaal." Kayser schreef aan Brom dat De Stuers de schildering voor het in 1885 geopende Rijksmuseum had willen kopen, maar er niet veel meer voor geboden had dan Kayser er zelf voor had betaald: 200 ŕ 300 gulden. De slepende onderhandelingen over de koop moesten helemaal 'onder ons' blijven en Kayser stuurde de correspondentie terug aan Brom op diens verzoek. Uiteindelijk werd het werk in 1896 voor 450 gulden verkocht aan Brom, die het in 1901 aan het Rijksmuseum verkocht. Pas na de Tweede Wereldoorlog kwam de schildering weer in de Grote Kerk van Alkmaar terug en werd in 2012 onthuld door koningin Beatrix.)
- Bitter, Peter, Graven en begraven. Archeologie en geschiedenis van de Grote Kerk van Alkmaar. Deel in de serie 'AHR GS', nr 29. Hilversum (Verloren), 2002(?). [355 blz. ISBN 90.6550.729.9]
- Hurx, Merlijn, "Middeleeuwse 'prefab' in de Nederlanden? De Hollandse kerken van de Antwerpse loodsmeester Evert Spoorwater". In: Bulletin KNOB [ISSN: 0166.0470], 2007-nr 3 [jrg 106], blz. 112-134 (hierin komt deze kerk aan de orde)